Ella

Ganz alan daham wa Ella,

et soß daham alan am Kella.

De Strom wa weg, et haat kä Liecht,

die Aangst die stong em am Gesiecht.

Ella dooscht: watwalldahei,

gesta wa daat Liecht noch nei.

Op ämol gäät dat Licht näß uun

un Ellas Aangst wa fleck davuun.